Wat een geschenk, wat een meester is dit instrument voor mij geweest. Ik leerde mijzelf wat akkoorden aan via YouTube en nog vóór ik een bestaand lied kon spelen, kwamen mijn eigen liederen al door. Ik zong over pijnen, verdriet, processen waar ik doorging. Ik begon het écht te begrijpen, het proces van de muzikant. Ik voelde opkomen wanneer een lied zou doorkomen en dat ik daar tijd voor te maken had. Meestal was het op twee a drie uur klaar… plots was er een lied, alsof het vanuit de hemel doorheen mij zijn weg mocht vinden. Het is telkens een proces van puur doorvoelen van emoties en wat naar buiten wil komen. Vaak begint het dan met simpele woorden, simpele klanken, om uiteindelijk een lied te vormen. Ik ontdekte de heling van mijn eigen stem, de vibraties en mijn liefdevolle aanwezigheid bij wat nodig is.

Eens het nummer er is, neem ik het op via mijn gsm. Dan vormde het zich zo dat ik er in mijn auto of thuis naar luister, elke dag gedurende een paar weken. Ik zing dan mee en voel het proces opnieuw, laat emoties weer naar buiten komen tot ik voel dat het klaar is. Dan kan ik het zingen vanuit een geïntegreerde plek voor mijzelf en anderen. En zo ontstonden mijn eigen medicijnliederen.